Over Oostvoorn Coaching

OP DEZE PAGINA STAAT INFORMATIE VAN DERDEN OVER OOSTVOORN COACHING

 

(artikel uit : Capdenac, internettijdschrift.; http://www.capdenac.nl)

Informal Coachen;  wat is dat nou weer?

 

 

Door Sophie van Oostvoorn

Coachen is een tijdrovende bezigheid: je coach woont niet altijd om de hoek en de gesprekken duren lang. Daardoor is er een soort drempel die je over moet om gecoacht te kunnen worden. Willem van Oostvoorn, een van de begeleiders van de Chatteausessies, heeft deze drempel verlaagd; hij gebruikt de laatste ontwikkelingen op het gebied van social media en smartphones om zijn klanten nu ook van afstand te coachen. Hij noemt dit Informal Coaching. Hij heeft bijvoorbeeld een applicatie laten maken die je helpt bij het maken van een ontwikkelplan. De app genereert een actieplan al of niet met commentaar en suggesties van Willem. Ook twittert hij over de laatste ontwikkelingen op het vak coachen, hij is te vinden onder de twitternaam (hoe kan het ook anders) @CoachWillem.

 

Willem van Oostvoorn is al 20 jaar actief als bedrijfscoach. Na zijn studie Taalbeheersing en Psychologie kwam hij begin jaren ’90 in contact met Paul Nijpels. Hij heeft hem de kneepjes van het vak geleerd, coaching in het bedrijfsleven stond toen nog in de kinderschoenen. Ze coachten toen managers en ceo’s van bedrijven, maar coaching was toen nog niet geaccepteerd; de managers wilden meestal dat het niet bekend zou worden, dat ze gecoacht werden, dus vonden de gesprekken vaak plaats in hotelkamers.

Willem kreeg het advies van Paul Nijpels om een haptonomie-opleiding te gaan doen om de “grammatica van het non-verbale” onder de knie te krijgen. Later deed hij onder andere NLP- en sportcoach-opleidingen. Zijn meest recente cursus ging over appreciative inquiry. Hij begeleidt al zo’n tien jaar topofficieren van Defensie bij hun persoonlijke ontwikkeling en coacht ook teams en individuen in een brede laag van het bedrijfsleven.

Naast het coachen in bedrijven staat Willem al sinds zijn twaalfde op het sportveld als coach en doet dat nog steeds. Hij is mental coach van de beste softbal pitcher van Europa, Jeroen Mulder en van het Nederlands Heren Softbalteam. Ook staat hij aan het hoofd van de staf van het Topsport Junioren Team van de Amsterdam Pirates.

Hoe ben je op het idee van Informal Coaching gekomen?

 

Het is niet zozeer ‘een idee waar ik opgekomen ben’ . Informal coaching is een naam die ik geplakt heb op een manier van werken die ik over de afgelopen 10-15 jaar heb ontwikkeld. In mijn praktijk mix ik de benadering van sportcoaching (wordt nu vaak mental coaching genoemd) en bedrijfscoaching. De essentie daarvan is: niet lullen maar poetsen, resultaat maken en werken als een topsporter. Een jaar of drie geleden las ik een onderzoek met de titel Informeel Leren. Daarin vond ik de weerklank van wat ik al jaren aan het doen was: coachen zo dicht mogelijk tegen de prestatiepraktijk aan.

Een sportcoach zet een trainingsprogramma uit, en verzorgt de uitvoering daarvan. Daarnaast is hij aanwezig bij de wedstrijden en (als de regels van de sport het toelaten) coacht hij ook

“gebruik maken van de kracht van sportcoaching”

tijdens wedstrijden. Zo heb ik ook professionals in het bedrijfsleven willen begeleiden. Ik leerde dat in het bedrijfsleven de niets ontziende focus op verbeteren die topsporters hebben, een unicum was. Omgekeerd merkte ik dat in de sportwereld betrekkelijk weinig tijd wordt uitgetrokken voor zaken als reflectie, bezinning en motivatie. De mix maakte me voor allebei de werelden nuttig.

Het onderzoek uit Informeel Leren ging over de manier waarop mensen zich in de bedrijfscontext ontwikkelen; een van de statements die me het meest trof dat de transitie van externe begeleiding naar de werkpraktijk slechts 8% was. Acht procent!! Waarom zou je dan nog überhaupt 1 cent steken in trainingen en externe coaching? Als je als coach pretendeert gefocust te zijn op resultaat, kun je het niet maken dat je zelf 92% van je inspanning over de balk smijt. Ik moest dus ook in het bedrijfsleven nog meer de vloer op; daar niet alleen de begeleidingsprogramma’s uitzetten, maar ook tijdens de ‘training’ aanwezig zijn en coachen vanaf de zijlijn.  Hier kreeg ik weer te maken met de gevoeligheid van managers om zich publiekelijk te laten begeleiden. Gelukkig hadden de sporters die ik begeleidde allang de oplossing gevonden.  Zo stuurde een softbalwerper die ik begeleid mij video’s van zijn optredens in het buitenland zodat ik  zijn verrichtingen vrij wel meteen kon zien en met hem kon doorspreken in een skypegesprek. Een sporter met zelfvertrouwen problematiek sms-te me de complimenten en kritische opmerkingen die hij kreeg over zijn werk om daar later samen patronen in te ontdekken en er zo voor hem een krachtig recept voor verstevigen van het zelfbeeld van te maken. Een gecoachte in die in de VS verbleef stuurde me audiobestanden van zijn reflecties omdat ze schrijven zo tijdrovend vond. En zo ontstond langzaam ‘het concept’ dat ik informal coaching ben gaan noemen.

 

 

Hoe ga je precies te werk?

 

Er is om te beginnen geen vaststaande werkwijze. Wel zijn er een paar aannames waar ik van uitga. Er moet resultaat gemaakt worden en dat resultaat moet merkbaar zijn. Voorts moet de topsporter of topwerker sterk gecommitteerd zijn aan dat resultaat.  Vanaf daar kunnen we beginnen. Hoe het traject er precies uitziet, is van tevoren niet te voorspellen. We zoeken naar de soort ondersteuning die nodig is en naar de mogelijkheden die er zijn om die te geven precies op het moment dat dat nodig is, in een vorm die past bij de gebeurtenis, de omgeving en de persoonlijkheid van de gecoachte.

screenshots van de pocketcoach

Zijn er een aantal introspectieve gesprekken nodig? Dan  doen we dat. Wil je eerst zelf je vraag verder aanscherpen? Gebruik de pocketcoach. Kunnen we fysiek niet bij elkaar komen? Dan gebruiken we skype. Is de gespreksbehoefte niet in te plannen? Dan kijkt de gecoachte  op mij site (www.oostvoorncoaching.nl)om te zien of ik online ben (en ik ben veel online) en dan prikt hij of zij even in voor een skypegesprek of een chatsessie. Wil een gecoachte graag lezen over bepaalde vraagstukken? Als ik daarover artikelen heb, zet ik die klaar in zijn of haar eigen ruimte waar ook de zelftests, de video- en audiobestanden gedeeld kunnen worden (soms is heeft het meer impact om tekst uit te spreken dan te schrijven of de gecoachte is niet zo’n lezer; dan neem ik mijn gesproken commentaar op en stuur dat naar de gecoachte).

Er zijn mensen die het prettig vinden om over hun bevindingen tijdens het ontwikkelen te bloggen; kan  ook via mijn site. Je kunt dat zo doen dat alleen ik de blogs lees, of je kunt je reflecties openstellen voor andere gecoachten, zodat zij erop kunnen reageren (geeft erg leuke interventies en verrassende resultaten, by the way).

En alles wat ik net heb gezegd kan ook nog eens gecombineerd worden.  Waar het om gaat is: dicht tegen de praktijk aan zitten, ondersteuning hoe en waar gewenst, gericht op concreet resultaat. Voor de meiden van Pirates ben ik samen met I follow bezig een online spelervolgsysteem te maken voor softballers. Die kunnen daar samen met hun coach heel nauwgezet vorderingen bijhouden en trainingsplannen aanpassen. Als dat werkt ga ik dat breder toepassen; voor andere sporters maar ook voor werkers. Weer een nieuw tooltje dat direct werkt, inzicht geeft en actuele aanpassingen genereert. Zo blijft ook de manier van werken in ontwikkeling.

 

 

Wat zijn de voordelen voor je klanten?

 

Wat ik klanten hoor zeggen is dat het prettig is dat zij het heft in handen hebben, dat zij hun ondersteuning zelf inrichten. Ook vinden ze het idee dat een coach nagenoeg 24/7 bereikbaar is vaak prettig of geruststellend.  En ik ben ook heel bereikbaar. Sms-jes beantwoord ik contractueel binnen 24 uur; de realiteit is dat ik vaak meteen maar meestal binnen drie uur kan reageren. Mails daarop reageer ik binnen een dag en blogs bekijk ik een paar keer week. Tweets werken net als sms-jes, behalve dat ik daar ook soms algemene opdrachten of gedachten opzet die weer leiden tot reacties via twitter of andere media.  Wat ik nastreef dat lukt heel aardig: meer rendement doordat ik directer betrokken kan zijn, meteen feedback kan geven zodat er snel aanpassingen gemaakt kunnen worden. Waarmee het leerproces versnelt en efficiënter wordt.

Voor degenen die het geld fourneren is er ook een voordeel. Informal coachen is aanzienlijk goedkoper dan klassiek coachen. Bij klassiek coachen betaal je de gesprekstijd, die duur is omdat die tijd een spaarzaam goed is. Bij informal coachen kies je een abonnement dat het beste aansluit bij  de diensten die de gecoachte wil hebben. Dan geeft besparingen te zien van soms meer dan 200%! Terwijl ik ook nog een hogere beschikbaarheid heb. Goeie deal, denk ik.

 

Wat zijn de reacties van je klanten?

 

Tsja, heb ik al gezegd denk ik. Positief, enthousiast. Ik heb nog geen afhakers gehad. Het is eerder zo dat gecoachten meehelpen het concept verder te professionaliseren. De ontwikkelingen op het gebied van ict en social media zijn in je eentje niet bij te houden; klanten lopen soms tegen nieuwe toepassingen aan en willen die gebruiken; ik sta overal voor open, zo lang het maar meer rendement op ontwikkeling geeft.

 

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

 

In de directe toekomst?  Op het Nationaal E-Learningcongres gaan we de nieuwe app lanceren, de pocketcoach, dat wordt leuk. De pocketcoach helpt mensen bij het concretiseren van hun ontwikkelactiviteiten, zonder directe tussenkomst van een coach. Ze beantwoorden de vragen en krijgen hun antwoorden terug in de vorm van een ontwikkelplan. De app maakt het ook mogelijk contact met me op te nemen als je er niet uitkomt, of om feedback te vragen op je plan. Gaat ook via  de mail. Omdat ik altijd op zoek ben naar manieren om het samen beter te maken (cocreëren heet dat) geef ik 50 congresgangers de gelegenheid om zich een paar weken gratis te laten begeleiden. Op voorwaarde dat ze hun bevindingen samen met mij (online uiteraard) willen evalueren. Leuk toch!

In juni start ik een verdiepende coachcursus die ook op basis van cocreatie is ontstaan. Een paar mensen die eerder bij mij een coachopleiding hadden gevolgd wilden wel wat ‘verder met coachen’, zoals zij dat zeiden. Of ik daar niet iets voor kon aanbieden. Via Linkedin heb ik toen een oproep gedaan of er mensen mee wilden doen  en denken over de inhoud van zo’n cursus van 3 keer 2 dagen. En dat gaan we dan nu doen; vanzelfsprekend is er aandacht voor informeel coachen, maar het leeuwendeel van de cursus gaat over zaken die de cursisten belangrijk en actueel vinden.  Op 18 april is de eerste bijeenkomst waarin we samen de inhoud gaan bepalen. Daarna ga ik op zoek naar de mensen en middelen die nodig zijn om die inhoud te kunnen bieden. En dan gaan we aan de slag.

Ook ben ik mei samen met Rob van Wissen een chatteausessie aan het begeleiden! Erg leuk, ik kijk er naar uit. Het thema van de chatteausessie is geluk. Dat vond ik tegelijkertijd een heel moeilijk maar ook een heel interessant thema. Wat voor rol speelt geluk in je professionele leven? Is het belangrijk om gelukkig te zijn? En hoe krijg je dat voor elkaar? Dat waren zo de eerste vragen die ik daarover had. Verder vroeg ik me af of gelukkig zijn wel relevant is vanuit een ontwikkelcontext. Vanuit een ontwikkelperspectief is er eigenlijk niets ergers dan een gelukkig mens; die is tevreden en doet niks meer; ook niet verder ontwikkelen. Dat is natuurlijk niet zo, maar het zijn zo de overwegingen die ik heb rondom dat thema. Ook daarbij heb ik twitter al gebruikt. Ik tweet mijn gedachtes en bevindingen over het thema. De mensen die naar het chateau komen, kunnen dan alvast meekijken en discussiëren, op een  prettig informele manier. Dus ook daar informeel leren, ja.

De langere termijn? Natuurlijk informeel coachen verder ontwikkelen, meer apps maken (ik zit te denken aan een paar apps waarop je makkelijk en snel een paar zinvolle zelftests kunt doen die ik dan kan voorzien van ontwikkelsuggesties). ‘Verder met coachen’ nog een paar keer doen en zien wat dat gaat worden. Ik zou nog wat meer sporters uit verschillende takken van sport willen begeleiden. Tot nu toe waren het voetballers, softballers, schaatsers en hockeyers; ik denk dat ik in andere takken van sport ook een goede bijdrage kan leveren en ik wil graag leren hoe het er in andere sporten aan toe gaat. En natuurlijk ook verder met de chatteausessies.